همه چیزهای خوب از دیوانگی زاده میشوند. از آدمهایی که قدری فراتر میروند. آدم های که کمی بیشتر اعتماد میکنند. آدمهایی که کمی بیشتر ساده می انگارند و قدمی دیگر بر میدارند. از آدمهایی که کمتر میترسند.
دیوانگی اما تاوان دارد. گاه زنجیر و گاه آوارگی. اما تمام رنج های جنون می ارزد به فقط آن لحظه که برمیگردی و خودت را در آینه تازه ای مینگری. به لحظه هایی که به معنای کلمه موج های زیر قایق زندگی ات را حس میکنی ، زیر پوستت ، توی دلت، جایی توی استخوان های ستون فقراتت.