یه زمانی به نظرم کیوت و معصومانه میومد وقتی کسی try to fit in می‌کرد ! کسی رو میدیدم که سعی میکنه فقط محض ارتباط گرفتن با بقیه زور بزنه… حقیقتا الان به نظرم واقعا مشمئز کننده میاد. اونایی که زور مثبت میزنن مثلا سعی میکنن چیز قشنگی بگن ، یه کاری کنن  که دوسشون داشته باشی معمولا همونایی  ان که دروغم میگن زیرآبم میزنن و بسته به مقدار نیازشون عوضی بازی های دیگه که در نهایت خودشون اون آدم خوبه به نظر برسن. 

من ترجیحم اینه از همه این کثافتا به دور باشم. گور پدر fit in شدن و دوست داشته شدن ، هیچ نیازی بهش ندارم خوشبختانه یا بدبختانه. 

سالهاست دیگر که دنبال کلمه ها نمیگردم. 

قصه هام نگفته میگذرند. نخوانده می‌روند. 

چند وقت پیش یه خواب دیدم. یه جور تجلی. یه معرفتی بهم ظهور کرد که میگفت‌چرا واسه این چیزای مسخره خودتو پاره پوره میکنی. همش بازیه. الکیه. 

میگم دیگه شجاعت و‌جنگ و فلان بسه.

حالا آرامش و شادی و لذت