دارم سعی ام را می کنم. همه چیز یواش یواش دارد برمیگردد سر جای خودش، برمیگردم به خودم، نگران نیستم که بعد از تحمل این همه فشار لااقل عوض هم نشده ام:
این بار خیلی ماهرانه "پوست انداختم".
گفته بودم یک روز برمیگردیم به خودمان می بالیم. لازم نیست برگردیم. مگر همین حالا چلاقیم؟!