اگر راه و رسم کاری را به جا بیاوری جای نگرانی نیست، نه که همیشه همه چیز طبق قاعده پیش برود، نه! تو کارت را درست انجام داده ای همین.
اما زندگی که همیشه این همه کسالت بار نمیشود. وقتی چیزی برایت مهم می شود و تهش مهم نیست که فقط کارت را درست انجام داده باشی، بلکه مهم است که چی بشود و چطور بشود، آن وقت خوب است قانون شکنی کنی، خودت را بندازی توی گردابی که کنترلی رویش نداری.
زیستن توی قاب و طرحی تکراری به آدم امنیت و آرامش می دهد. اما این شیوه مواجه شدن با امور برای جایی مثل محل کار من مناسب است. جایی که تهش هر چی که شد زبانت دراز باشد که من طبق دستورالعمل پیش رفتم.
اما فرض کنیم شیوه ی نویسنده ها و هنرمندها و دانشمندها و همه ی این "ها ها ها" ها، این بود، ما الان چی داشتیم؟