آهنگی رو نزدیک ده ساله نشنیدی. اگه دیگه هرگز نمی‌شنیدیش محال بود تا آخر عمرت یادت بیاد این آهنگِ نه چندان معروف -که روزگاری بی‌دلیل به هیجان می‌اوردت- اصلاً وجود داشته. یه شب واقعاً احتیاج داری یه چیز درست‌حسابی بشنوی، اپ رادیو رو روشن کردی هی از این کانال به اون کانال میزنی ولی دو ساعته فقط داره شت پخش می‌کنه. دست آخر بیخیال میشی و یهو... آه ای الههٔ خنیا! آره، خودخودش! اون ترانهٔ فراموش‌شده رو درست سر وقت، کاملاً حساب‌شده و بی‌نقص شلیک می‌کنه تو شبت،تو موقعیتت،تو فکرت، تو قلبت...
ته تهش اما فقط یه ترانه است، مگه نه؟